گفتگوی دکتر حسنوند، رییس مرکز تحقیقات آلودگی هوا، با ایرنا درخصوص اثر تحریم ها در آلودگی هوا
باید به عنوان یک راهبرد و سیاست کلان برای تأمین انرژی به سمت انرژی های تجدید پذیر و نصب تجهیزات کنترل آلودگی هوا بر روی صنایع حرکت کنیم.
به گزارش خبرگزاری ایرنا و روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران پژوهشکده محیط زیست، دکتر محمدصادق حسنوند رییس مرکز تحقیقات آلودگی هوا پژوهشکده محیط زیست در گفتگو با خبرنگار محیط زیست ایرنا در خصوص اثر تحریم ها در آلودگی هوا عنوان میکند:
یکی از مسائل مهم در روند کاهش آلودگی داشتن اطلاعات کافی از منابع آلاینده و سهم آنها در آلودگی هواست، حال سوال جدی این است که چند درصد از آلودگی هوا ناشی از سوخت مازوت است متأسفانه دیتای درستی در این زمینه وجود ندارد، باید با در دست داشتن دیتای صحیح تصمیمات درست گرفت، البته باز هم تأکید می کنم سوزاندن مازوت اثرات جدی بر سلامت دارد می تواند باعث بیماری های تنفسی شدیدی در گروه های حساس و همه افراد جامعه شود، انواع سرطان ها را به همراه دارد اما باید به این هم توجه کنیم که دنیا دارد چه کار می کند، آیا وضعیت هوای آلمان که از ذغال سنگ استفاده می کند از هوای کلانشهرهای ما بدتر است؟ قطعاً خیر، بنابراین باید به عنوان یک راهبرد و سیاست کلان برای تأمین انرژی به سمت انرژی های تجدید پذیر و نصب تجهیزات کنترل آلودگی هوا بر روی صنایع حرکت کنیم.
حسنوند درباه نقش تحریم ها در بروز شرایط کنونی هوا اظهار داشت: همه متوجه تأثیر تحریم ها در زندگی خود شده ایم، بنابراین اینکه تحریم اثرگذار نیست حرف درستی نیست قطعاً اثر دارد، اگر سرمایه گذاری درستی در این بخش انجام می شد نیروگاه های ما مستهلک نمی شدند و می توانستند راندمان بالاتری داشته باشند اما مساله این است که یک سری از تجهیزات کنترلی در داخل کشور هم تولید می شود و می توان از آنها استفاده کرد، بله اگر از تجهیزات روز دنیا استفاده کنیم قطعاً راندمان بالاتری خواهیم داشت اما در شرایط کنونی می توانیم از داشته های خود بهره ببریم.
وی ادامه داد: فناوری های کاهش آلودگی هوا از سال ۱۹۸۰ تاکنون در کتاب ها و رساله ها آمده است، شاید در گام اول هزینه اضافه تری به همراه داشته باشد اما نتیجه ای که حاصل می شود قطعاً ارزش این هزینه کرد را خواهد داشت.
رئیس مرکز تحقیقات آلودگی هوا دانشگاه علوم پزشکی تهران تأکید کرد: مطالعات دنیا و سیاست های کلان کشورها این را می گوید که تجهیزات کنترل آلودگی هوا بر نیروگاه ها به عنوان یک سیاست کلان جدایی ناپذیر در بخش تامین انرژی است یعنی دولت ها این را پذیرفته اند و اجرا می کنند، بر این اساس حتی ذغال سنگ را هم می سوزانند اما ما چون تجیهزات کنترلی نداریم، مصرف مازوت را که آلودگی آن به مراتب از ذغال سنگ کمتر است را متوقف می کنیم.
وی تصریح کرد: تمام شاخص های سلامت از مسیر توسعه عبور می کنند، اینطور نیست که اگر برق نداشته باشیم فکر می کنیم پس حداقل سلامتی را داریم، شاخص های سلامت را با کشورهای پیشرفته مقایسه کنید بنابراین بحث این است که چرا از این ظرفیت ها و علم دنیا استفاده نمی کنیم، اگر بهره ببریم هم می توانیم تامین برق و هم هوای مطلوبی داشته باشیم. به عنوان مثال از رده خارج کردن خودروهای فرسوده تأثیر زیادی در کاهش آلودگی هوا دارد پس چرا آنرا اجرا نمی کنیم؟ اگر نگران آلودگی هوا هستیم چرا حمل و نقل عمومی را توسعه نمی دهیم.
ارسال نظر